NİKARAGUA 16-19 TEMMUZ 2015
NİKARAGUA
Nikaragua’daki en güzel olay diktatör Somoza ailesinin 17 Temmuz 1979 günü ülkeyi terk etmesi ve Sandinistlerin iktidara geçmesinin 36. yıldönümünde ülkede bulunmamız oldu. 17 Temmuzu ‘en mutlu gün’ olarak adlandırıyorlar ve coşkulu kutlamalar vardı. Gerçi o günden sonra çok badireler atlaşmışlar ama burada yazmakla bitmez.
Turizm adına bütün nimetleri barındıran 6 milyon nüfuslu bu ülke artık Orta Amerika’nın en güvenli ülkesi olma parolası ile ilerliyor. Başkent Managua dışındaki yerlerin bir çoğunda da bu yolda ilerleme sağlanmış.
Nikaragua gezimize Leon şehri ile başlıyoruz. Koloniyal özellikleri olan bir üniversite şehri, devrimin şehri de diyorlar. Diktatörlük döneminde Sandinistlerin kalesiymiş.
Nikaragua’nın iki yanı okyanus, ortası göl, Pasifik ve Atlantik okyanusu arasında uzanıyor ve ortasındaki Nikaragua Gölü, Van Gölü’nün yaklaşık 2,5 katı büyüklüğünde. Pasifik’e bir körfezle bağlıyken yanardağ patlamasıyla göle dönüşmüş. Zamanla suyu tuzdan arınmış. İçindeki balıklar ortama ayak uydurmuş. Okyanus canlıları barındıran tek tatlı su gölü, içinde 365 ada veya adacık mevcut, çoğu satılık veya kiralık. Gölde tekne ile çok keyifli bir gezi yaptık, o adalarda yaşam nasıldır diye hayal ettim.
Başkent Managua’dan güneydoğuya doğru, 45 dakikada Granada’ya varıyorsunuz. İsmi nar anlamına geliyor. 1524 yılında kurulmuş. Ayakta kalan en eski ve en güzel sömürge şehri. Altın, gümüş madenleri, kahve, kakao tarlalarından elde edilen servetle yapılan zarif binalardan çoğu hâlâ yerli yerinde. Tartışmasız Nikaragua’nın hatta orta Amerika’nın en güzel kenti. Bu arada Masaya Milli parkı ve volkanını da unutmamak gerekiyor.
Nikaragua’da özellikle Granada kentinde çok sayıda yabancı yaşıyor.70-80 li yıllarda ABD ye başkaldıran bu küçük ülke çok sayıda ABD li ve Avrupalı gencin ilgisini çekmiş ve devrime destek olmak, savaşmak için Nikaragua’ya gelmişler .Bir bölümü buraya yerleşmiş.
Tekrar sınır geçişi bu kez Nikaragua-Kosta Rika. Kosta Rika Orta Amerika’nın en zengin ülkesi olduğu için komşu ülkelerden, çalışmak amaçlı sınırı geçmek isteyen çok sayıda insan var. Araç bizi sınırda bırakıyor, sınırı yaya geçiyoruz, bavullarımız elimizde. Bu da ayrı bir macera.
Nikaragua’daki en güzel olay diktatör Somoza ailesinin 17 Temmuz 1979 günü ülkeyi terk etmesi ve Sandinistlerin iktidara geçmesinin 36. yıldönümünde ülkede bulunmamız oldu. 17 Temmuzu ‘en mutlu gün’ olarak adlandırıyorlar ve coşkulu kutlamalar vardı. Gerçi o günden sonra çok badireler atlaşmışlar ama burada yazmakla bitmez.
Turizm adına bütün nimetleri barındıran 6 milyon nüfuslu bu ülke artık Orta Amerika’nın en güvenli ülkesi olma parolası ile ilerliyor. Başkent Managua dışındaki yerlerin bir çoğunda da bu yolda ilerleme sağlanmış.
Nikaragua gezimize Leon şehri ile başlıyoruz. Koloniyal özellikleri olan bir üniversite şehri, devrimin şehri de diyorlar. Diktatörlük döneminde Sandinistlerin kalesiymiş.
Nikaragua’nın iki yanı okyanus, ortası göl, Pasifik ve Atlantik okyanusu arasında uzanıyor ve ortasındaki Nikaragua Gölü, Van Gölü’nün yaklaşık 2,5 katı büyüklüğünde. Pasifik’e bir körfezle bağlıyken yanardağ patlamasıyla göle dönüşmüş. Zamanla suyu tuzdan arınmış. İçindeki balıklar ortama ayak uydurmuş. Okyanus canlıları barındıran tek tatlı su gölü, içinde 365 ada veya adacık mevcut, çoğu satılık veya kiralık. Gölde tekne ile çok keyifli bir gezi yaptık, o adalarda yaşam nasıldır diye hayal ettim.
Başkent Managua’dan güneydoğuya doğru, 45 dakikada Granada’ya varıyorsunuz. İsmi nar anlamına geliyor. 1524 yılında kurulmuş. Ayakta kalan en eski ve en güzel sömürge şehri. Altın, gümüş madenleri, kahve, kakao tarlalarından elde edilen servetle yapılan zarif binalardan çoğu hâlâ yerli yerinde. Tartışmasız Nikaragua’nın hatta orta Amerika’nın en güzel kenti. Bu arada Masaya Milli parkı ve volkanını da unutmamak gerekiyor.
Nikaragua’da özellikle Granada kentinde çok sayıda yabancı yaşıyor.70-80 li yıllarda ABD ye başkaldıran bu küçük ülke çok sayıda ABD li ve Avrupalı gencin ilgisini çekmiş ve devrime destek olmak, savaşmak için Nikaragua’ya gelmişler .Bir bölümü buraya yerleşmiş.
Tekrar sınır geçişi bu kez Nikaragua-Kosta Rika. Kosta Rika Orta Amerika’nın en zengin ülkesi olduğu için komşu ülkelerden, çalışmak amaçlı sınırı geçmek isteyen çok sayıda insan var. Araç bizi sınırda bırakıyor, sınırı yaya geçiyoruz, bavullarımız elimizde. Bu da ayrı bir macera.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder